
Park i okolice
Iński Park Krajobrazowy
Iński Park Krajobrazowy utworzony został w 1981 roku w celu ochrony walorów krajobrazowych i przyrodniczych tego miejsca. Zajmuje powierzchnię 17 763 ha Pojezierza Ińskiego. Piękna, malownicza rzeźba terenu z pagórkami, wzgórzami, wąwozami, licznymi małymi i dużymi jeziorami, oczkami wodnymi, torfowiskami, mokradłami i bagnami zawdzięcza swoje ukształtowanie dawnej obecności lodowca. Różnorodność siedlisk powoduje, że obszar parku zamieszkuje 200 różnych gatunków zwierząt i porasta 700 gatunków rozpoznanych roślin. Występuje tu wiele zwierząt i roślin objętych całkowitą lub częściową ochroną, a także gatunki rzadko spotykane. Należą do nich: |
|
- ssaki: nietoperz, łasica, gronostaj, wydra, bóbr, jenot, borsuk;
- ptaki: bocian czarny i biały, orzeł bielik, kania ruda i czarna, bąk, gągoł, błotniak stawowy, orlik krzykliwy, zimorodek, żuraw;
- gady i płazy: żółw błotny, rzekotka drzewna;
- ryby: sieja i sielawa;
- rośliny: wawrzynek wilczełyko, cis pospolity, pełnik europejski, storczyki, rosiczki, pierwiosnka lekarska, centuria, widłaki, skrzypy, grzybień biały, turzyce.
Teren parku w połowie swojego obszaru porośnięty jest lasami. W części północnej mieszanymi, w części południowej bukowymi, w których zachowały się piękne okazy drzew pomnikowych. Tereny parku szczególnie wartościowe przyrodniczo zostały objęte ochroną w formie 3 rezerwatów, 8 użytków ekologicznych i 1 zespołu przyrodniczo-krajobrazowego.
Charakterystyczne dla Ińskiego Parku Krajobrazowego elementy przyrody występują również na terenie zabytkowego parku w Dłusku. Na uwagę zasługują piękne pofałdowane wzniesienia, linia brzegowa z jeziorem Dłusko, oczka wodne, naturalnie występujące kamienie narzutowe, polana ze skupiskiem starych pomnikowych buków, młody drzewostan liczący ponad 100 różnych gatunków drzew i krzewów. Park jest również miejscem lęgu i żerowania okolicznie występujących gatunków zwierząt.
Ze względu na niewielkie zaludnienie tego rejonu, brak przemysłu, cały teren Ińskiego Parku Krajobrazowego jest niezwykle urokliwy, pełen niespodzianek przyrodniczych i miejsc dzikiej przyrody.
Co można zobaczyć na terenie naszego parku i najbliższej okolicy:
- naturalną florę i faunę wzdłuż linii brzegowej jeziora Dłusko oraz półwysep z plażą,
- trzy zbiorniki wodne-stawy, różniące się sposobem zagospodarowania, położeniem i szatą roślinną,
- liczne gatunki młodych i starych drzew oraz krzewów liściastych i iglastych, a w tym 450-letnią lipę i 250-letnie buki - pomniki przyrody,
- piękny pagórkowaty krajobraz, morenowe zbocza, wielkie głazy narzutowe- elementy przyrody świadczące o przejściu na tym terenie lodowca,
- ciekawą architekturę parkową – kamienne ścieżki, schody, mostki, punkt widokowy na kamiennej górze, rowy melioracyjne, ruiny starego pałacu, zabytkowe zabudowania folwarczne,
- drzewa owocowe rosnące w sadzie i stare pojedyncze okazy w parku, dzikie zwierzęta lub ślady świadczące o ich przebywaniu na tych terenach, w tym niektóre rzadko spotykane i chronione np. orła bielika, bociana czarnego, wydrę, rzekotkę drzewną.
Ciekawostki o IPK
Czy wiesz, że…
- Pojezierze Ińskie leży w najwyższej części województwa zachodniopomorskiego, a ze względu na niezwykle urozmaiconą rzeźbę terenu i morenowe wzniesienia zwane jest też Wyżyną Ińską. Najwyższe wzniesienia to: Głowacz /180 m/, Smokal /174 m/, Góra Bukowa i Sarnikierz /169m/, Kleszcze /166 m/, Wierzchucice /161 m/, Orzechy /157 m/, Zamczysko /155 m/.
- Największym z licznych jezior, na terenie parku, jest jezioro Ińsko z porośniętą lasem bukowym wyspą Sołtyski, która jest rezerwatem przyrody.
- Na terenie parku gniazduje najwyższa w Polsce liczba żurawi.